ظهور آقا

ما شايد بتوان به بفضيل اين سخن پيامبر خدا را در كلام امام صادق عليه السلام جست و جو نمود كه فرمودند:
"سالي كه صيحه آسماني شنيده مي‌شود،‌قبل از آن در ماه رجب نشانه‌اي ديده خواهد شد. سؤال شد آن نشانه چيست؟ فرمود: سيمايي در قرص ماه ديده مي شود و كف دست روشني در فضا ظاهر مي شود."(كتاب الغيبه : نعماني، ص134 * بحار الانوار : مجلسي، ج52: ص233* منتخب الاثر: صافي، 441.)

امام صادق عليه السلام مي‌فرمايند:
"و وجه و صدر يظهران للناس في عين الشمس."
"صورت و سينه‌اي در قرص خورشيد براي همگان ظاهر مي‌شود."

واكنش مردم
وقوع صيحه آن زمان است كه اختلاف و تشتّت دامنگير جوامع شده باشد و تفرقه و جدايي سايه گستر. در آغاز سروشي آسماني گوش نواز مي‌شود و سپس كف دستي پديد مي‌آيد و بعد از اين وقايع صيحه آسماني طنين افكن مي‌گردد.

امير المؤمنين علي عليه السلام در فرازي از يك روايت كه در باب احوال آخر الزّمان ايراد فرموده‌اند مي‌فرمايند:
"...آنگاه امور مردم هرگز اصلاح نمي‌شود و هرگز نمي‌توانند در اطراف يك محور گرد آيند، تا هنگامي كه منادي از آسمان بانگ بر مي‌آورد: به سوي فلاني بشتابيد و از او دور نشويد. سپس كف دستي در آسمان ظاهر مي‌شود و به سوي او اشاره مي‌كند."(الملاحم و الفتن: سيّد بن طاوس؛48* بشارة الاسلام: كاظمي، ص79* روز گار رهايي: كامل سليمان، ج2: ص867.)
حالت و واكنش مردم در قبال صيحه را از زبان به حق ناطق امام صادق عليه السلام بشنويد:
"هنگامي كه بانگ آسماني را بشنوند، مانند كسي كه بر سرش مرغ نشسته باشد، خشكشان مي‌زند. تمامي دشمان خدا در برابر صيحه آسماني خاضع و منفقاد مي‌شوند. اگر در خبري هم دچار شكّ و ترديد باشند در مورد صيحه آسماني هيچ ترديدي هخواهند داشت، كه با نام پدر و نام اجداد طاهرين او (عج) ندا خواهند شد."( كتاب الغيبه : نعماني، ص136 و ص150* الزام الناصب: حائري، ص226 و ص176* روزگار رهايي: كامل سليمان، ج2:ص887.)
مفاد اين صيحه
حال که به وجود صيحه با مدد از روايت به اثبات رسيد بايد ديد که مفاد اين صيحه چيست؟ آيا فريادي بي مناسبت؟ يا نه ، ندايي است که پيام و فرماني در بر دارد.

رسول اکرم صلّي الله عليه و آله مي فرمايند:
"به هنگام خروج قائم عج منادي آسمان يانگ مي زند: هان اي مردمان! خداوند مهلت ستمگران را پايان بخشيد و بهترين امّت محمد صلّي الله عليه و آله را به پيشوايي و سرپرستي شما برگزيد، خود را در مکّه به او برسانيد"(کتاب الاختصاص: شيخ مفيد* بحار الانوار: علّامه مجلسي، ج 52: ص304.)

امام باقر عليه السّلام در اين باره مي فرمايند"
"منادي آسماني در اوّل صبح بانگ بر مي آورد: اي مردمان! آگاه باشيد که حق با علي و شيعيان اوست. شيطان که نفرين خدا بر او باد، در آخر همان روز بانگ بر مي آورد: حق با سفياني و پيروان اوست."(کمال الدّين: شيخ صدوق، ج2: ص652* الارشاد: شيخ مفيد، ص 38* کتاب الغيبه: شيخ طوسي، ص266-267* اثبات الهداه: حرّعاملي، ج729* بحار الانوار: علّامه مجلسي، ج52: ص206* منتخب الاثر: صافي، ص457.)

 که در صفهات پيشين گفتيم که اين ندا همان صيحه مي باشد.
طبع تبريز از ابي حمزه ثمالي روايت کرده گفت: گفتم به ابي عبد الله(حضرت صادق) عليه السّلام که ابي جعفر( حضرت باقر) عليه السّلام مي فرمود خروج سفياني حتمي است و طلوع آفتاب از مغرب نيز حتمي است و چيزهاي ديگري بود که مي فرمود از حتميات است. که ما قسمت کوتاهي از آن را آورده ايم:
"در اوّل روز ندا کننده اي از آسمان ندا مي کند که آن را هر گروهي به زبان هاي خودشان مي شنوند که آگاه باشيد، به درستي که حق با علي و شيعيان او است. پس از آن ندا مي کند شيطان در آخر روز از زمين که حق با عثمان و شيعيان او است. پس در اين هنگام در شک افتند داخل شوندگان باطل."(غيبت طوسي: ص282* نوائب الدّهور في علائم الظّهور: ص4-5.)
زمان وقوع صيحه

به شهادت روايات موجود زمان وقوع اين صيحه در شب جمعه بعد از نماز صبح، بيست و سوم از ماه مبارک رمضان است، که در لحظات آخر روز بيست و سوم صداي گريه ابليس بلند مي شود و مردم را به پيوستن به لشکريان سفياني فرا مي خواند.

 در روايت بلند بالايي که ابن عقده از امام باقر عليه السّلام نقل مي کند:

"...نداي آسماني جز در ماه رمضان نخواهد بود که ماه رمضان ماه خدا است و آن بانگ جبرئيل است که به سوي حق فرا مي خواند... نداي آسماني در ماه رمضان، در شب جمعه، شب بيست و سوم رمضان است. هرگز در مورد آن دچار شکّ و ترديد نشويد و گوش فرا دهيد، و اطاعت کنيد. و در پايان روز صداي ابليس لعين بلند مي شود که مي گويد: فلاني مظلوم کشته شد. اين بانگ نا بهنگام گروهي را به شک مي اندازد و گروه کثيري با شکّ و ترديد وارد آتش مي شوند. نشانه بانگ جبرئيل اين است که به نام قائم عج و نام پدرش ندا مي کند. دختران پرده نشين نيز با شنيدن آن خوشحال مي شوند و پدران و برادرانشان را تشويق مي کنند که خروج کنند."(کتاب الغيبه: نعماني، ص253* کتاب الغيبه: شيخ طوسي، ص274* بحار الانوار: علامه مجلسي، ج52: ص230و 234و 290و 348و 354* منتخب الاثر: صافي، ص434و 448و 449.)

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: